"Obsesja" - Katarzyna Berenika Miszczuk

[źródło]

                Czy wyobrażaliście sobie kiedyś najlepsze miejsce, w którym mogłaby rozgrywać się fabuła dobrego, trzymającego w napięciu thrillera? Ileż to razy przypadkiem znaleźliście się w miejscu, na którego widok pojawiały się myśli, że jeżeli ktoś miałby kiedykolwiek kogoś zaatakować, to właśnie tutaj? Dlatego jak tylko dowiedziałam się, że nowa powieść Katarzyny Bereniki Miszczuk ma rozgrywać się w szpitalu, w bliskim powiązaniu z oddziałem psychiatrycznym, pomyślałam: to jest właśnie to. To musi się udać. 

                Joanna Skoczek jest młodą lekarką w trakcie specjalizacji z psychiatrii. Rozwódką, która na nowo próbuje poukładać sobie życie i przekonać samą siebie, że jest w stanie radzić sobie bez mężczyzny u boku. Ukochała sobie wysokie obcasy, a jeszcze bardziej otyłego perskiego kota. Każdego dnia pojawia się w pracy, gdzie ma do czynienia z zarówno przedziwnymi, jak i przerażającymi pacjentami, których problemy psychiczne często przechodzą ludzkie pojęcie. W dodatku w miejscu składowania odpadów medycznych zostaje odnalezione ciało kobiety. Czy morderca jest pracownikiem szpitala, a może niezadowolonym pacjentem? Jakie miał motywy? I co wspólnego ma z Joanną?

                "Obsesja" już na samym początku ukazała mi się jako wielogatunkowa opowieść, mająca w sobie cechy zarówno thrillera, jak o powieści obyczajowej z wątkiem romantycznym. To nie tylko wstrząsająca zbrodnia, która kładzie się cieniem na pracy lekarzy w warszawskim szpitalu, ale także codzienne rozterki i problemy życiowe głównej bohaterki, za którą podążamy krok w krok podczas przeprawy przez tą historię. Nie do końca jestem przekonana co do pewnych wątków i mam wrażenie, że przez bliskie zestawienie tak bardzo różnych od siebie gatunków, cała historia traci swój klimat. I mimo że dość dobrze czułam się, przeskakując z dość makabrycznych momentów w lekkie i przyjemne, często humorystyczne sceny, to w pewnym momencie musiałam powiedzieć dość. 

"Może jednak popełniłam błąd, wybierając tę specjalizację? Może lepsze byłoby grzebanie się w ludzkich wnętrznościach niż umyśle?"

                Z doktor Skoczek bardzo łatwo się utożsamić. Autorka nie zrobiła z niej sztywnej lekarki, tylko prawdziwą, realną osobę, która ma swoje problemy, bagaż doświadczeń i pewne cele w życiu. Miło było poznać ją od strony "codziennej", razem z nią zachwycać się jej kotem Kołtunem i przeżywać porozwodowe rozterki. Jednakże bohaterka z pewnym momencie zaczęła, moim zdaniem, zachowywać się mocno nieracjonalnie. Mam wrażenie, że nie tak zachowują się ludzie, kiedy śmierć, mimo wad i zalet profesji lekarza, pojawia się tak blisko i staje niemal twarzą w twarz z życiem. 

"Szpital to miejsce, w którym większość pracowników się zna. Jeśli nie osobiście, to z widzenia. Po pewnym czasie kojarzy się wszystkich. A jeżeli się zna tylu ludzi, to się o nich plotkuje. Czasem miałam wrażenie, że nawet ściany miały tu uszy."

                Jeżeli chodzi o bohaterów pojawiających się obok głównej bohaterki... stereotyp goni stereotyp. Gdy jakaś kobieta w jakiś sposób nie pasuje głównej bohaterce, od razu jest cytatą panną lekkich obyczajów, ze sztucznymi rzęsami, doczepianymi paznokciami i najlepiej w szlafroku w panterkę. Pojawia się także postać przystojnego chirurga, w którym podkochuje się praktycznie cała żeńska część pracowników szpitala, oprócz głównej bohaterki. Ale on, oczywiście, wielbi tylko ją... 

[źródło]

                I nie zrozumcie mnie źle! Pomysł i wykonanie tej powieści są na naprawdę wysokim poziomie. Intryga jest ciekawa i wciągająca, a styl autorki, mimo pewnych zgrzytów, przypadł mi do gustu. Najgorzej było w momentach, kiedy główna bohaterka mówiła lub myślała o pewnych medycznych zagadnieniach, ale nie było ich w powieści tak wiele, by rzucały się mocno w oczy. W dodatku ten punkt kulminacyjny! Kompletnie się go nie spodziewałam i długo nie mogłam uwierzyć, że stało się tak, jak się stało. Lecz bohaterowie... to główny powód mojego zniechęcenia tą historią. 

                Dla fanów twórczości Katarzyny Bereniki Miszczuk - myślę, że to coś dla was i nie zawiedziecie się. A ci, którzy poszukują dobrego thrillera, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony i jest prawdziwym studium zawiłości psychiki mordercy... myślę, że znajdą się lepsze pozycje. 

 Ocena: 6/10

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję wydawnictwu W.A.B.

 ~Monika Majorke 

[Sense of Reading]