"Życie to sztuka" - J.K.Rowling

Kiedy ujrzałam najnowszą książkę J.K.Rowling myślałam, że to motywujący poradnik lub coś w ty stylu. Naprawdę zdziwiłam się, kiedy okazało się, że w rzeczywistości to przemówieniem pisarki wygłoszonym do absolwentów Harvardu na uroczystości rozdania dyplomów.  Czy czuję się zawiedziona tym? Ani trochę!

W swoim przemówieniu autorka Harry’ego Pottera duży nacisk położyła na dwie rzeczy. Są to siła wyobraźni oraz sile płynącej z porażek. Nie przypadkowo wybrała akurat te tematy. Poruszyła je bowiem dlatego, że są to rzeczy bardzo bliskie jej sercu. Chce się więc dzielić z młodymi ludźmi, którzy zaczynają swoje dorosłe życie swoim doświadczeniem. Pragnie na własnym przykładzie uświadomić im pewne sprawy.

Porażki nigdy nie są czymś miłym. Pod ich wpływem można czasami się nawet załamać, ale mimo wszystko mogą z nich wyniknąć korzyści. To dość paradoksalne, ale taka jest prawda. Ponadto pisarka uświadamia swoim odbiorcą, że ci powinni podążać za marzeniami, ale jednocześnie nie iść z głową w chmurach. Zawsze trzeba być przygotowanym na to, że coś może się nie udać. Należy to zaakceptować, bo dzięki temu w razie ewentualnej porażki łatwiej będzie się nam podnieść i iść dalej.

„Zyskałam wolność, gdyż urzeczywistnił się mój największy lęk i przeżyłam, nadal miałam ukochaną córkę, starą maszynę do pisania i wspaniały pomysł. W ten właśnie sposób samo dno stało się mocnym fundamentem, na którym odbudowałam życie.”

Dużą role w naszym życiu odgrywa także wyobraźnia. I Rowling nie odwołuje się tu do zdolności wymyślania sobie różnych rzeczy i kreowania czegokolwiek. Jej ona się przydała co prawda do stworzenia epickiej serii o młodym czarodzieju, ale także czerpała z niej o wiele większe korzyści. To właśnie dzięki niej bowiem człowiek jest w stanie postawić się w sytuacji kogoś innego. Jeżeli mamy ją dobrze rozwiniętą, będziemy w stanie bardziej zrozumieć ludzi i ich dramaty. Co prawda nigdy nie będziemy w stanie poczuć tego, co czuje ktoś, kto stracił cały majątek w jeden dzień czy nagle zachorował na nieuleczalną chorobę. Mimo wszystko będziemy mieć jednak jakieś wyobrażenie na temat tego, co dana osoba wówczas czuje. To z kolei sprawi, że będziemy chcieli jej pomóc.

„W przeciwieństwie do innych stworzeń na tej planecie, ludzie uczą się i rozumieją, niekoniecznie doświadczając czegoś na własnej skórze, gdyż potrafią wczuć się w sytuację innych.”

Rowling swoim przemówieniem skłania do refleksji i motywuje szczególnie ludzi, którzy znajdują się na rozdrożu i nie wiedzą, w którą stronę powinni pójść. Zadaje trudne pytania, porusza niełatwe tematy, ale dzięki temu być może ktoś zdoła podjąć ważną decyzję, która od jakiegoś czasu zaprząta mu głowę.

Rowling uczy, że warto ryzykować, ale zawsze trzeba mieć z tyłu głowy świadomość porażki. Ponadto należy też używać wyobraźni, a wtedy życie otworzy przed nami nowe możliwości, o których nawet byśmy nie pomyśleli. Zdecydowanie warto przeczytać tę niewielkiej objętości książeczkę, bo a nuż coś ona nam uświadomi.

OCENA: 10/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina.

Sara Chrzanowska

Biblioteka Feniksa