„Znajdź mnie” - autor gry: Alina Brzeska-Czuba, ilustratorzy: Anna Zboina i Ewa Geruzel

[źródło]

   „Znajdź mnie” to dynamiczna gra, w której my i nasza pociecha możemy poćwiczyć spostrzegawczość. Zanim jednak przejdę do tłumaczenia celu rozgrywki, zasad oraz prezentacji, kilka faktów na temat gry.

SPECYFIKACJA PRODUKTU:

Ilość graczy: 1-5 (uwaga: nie wszystkie warianty umożliwiają rozgrywkę solo)

Czas gry: 10 – 20 minut

Wiek graczy: 4 +

PUDEŁKO ZAWIERA:

• 1 dwustronny obrazek główny z białą obwódką;
• 16 dwustronnych plansz z żółtą obwódką (poziom łatwy) i niebieską obwódką (poziom trudny);
• 32 małe żetony;
• 16 dużych żetonów;
• żetony specjalne;
• żetony do gry na pamięć z napisem „Znajdź mnie”;
• 3 żetony medali oraz
• instrukcję.

   Celem gry jest wyszukiwanie różnic pomiędzy obrazkami, a wygrywa ten, kto znajdzie ich najwięcej. Pewnie nie raz w to się bawiłaś/bawiłeś w ramach lektury jakiejś gazety lub książki. Zasady są banalnie proste, jak również sama rozgrywka, tak więc jeśli szukasz nieskomplikowanej gry dla swojej pociechy, która jeszcze nie potrafi zbyt długo usiedzieć w miejscu, jest to gra w sam raz dla Was.

    Przed przystąpieniem do rozgrywki gracze powinni wybrać poziom trudności. Jeśli chcecie przetestować grę lub gracze są niewprawieni, polecam wybrać plansze z żółtą obwódką (poziom łatwy), w przeciwnym wypadku wybierzecie poziom trudny tj. plansze z niebieską obwódką.

„Znajdź mnie” przewiduje cztery warianty rozgrywki. W trzech z nich istnieje możliwość gry solo i gra dzieli się na rundy.

    W pierwszym i trzecim wariancie przygotowania rozpoczynamy od rozdania plansz – każdy dostaje ich tyle samo. Nadmiar nierozdanych plansz pozostawiamy gdzieś poza naszym zasięgiem.

W trzech pierwszych opcjach na stole umieszczamy duże (dla poziomu łatwego) lub małe (dla poziomu trudnego) żetony tak, aby każdy miał do nich swobodny dostęp. Słowo „dostęp” jest tu kluczowe, gdyż moment, w którym będziemy sięgać i przebierać żetonach będzie istotny dla rozstrzygnięcia. W dwóch pierwszych wariantach gry w centralnym miejscu kładziemy planszę z białą obwódką (oczywiście rysunek musi odpowiadać wybranemu przez nas poziomowi). Tylko w pierwszym wariancie gracze otrzymują żeton specjalny, który stanowi swoiste koło ratunkowe i zastępuje każdy żeton.

    Wariant I, opis jednej rundy: na znak „start” porównujemy jedną z naszych plansz z planszą „główną”. W łatwiejszym wariancie szukamy jednej, a w trudniejszym dwóch różnic. Jeśli ją znajdziemy to szukamy żetonu, który zawiera z jednej strony zwierzę z naszej planszy, a z drugiej z planszy głównej. Awaryjnie i jednorazowo możemy użyć żetonu specjalnego. Rundę wygrywa ten, kto pierwszy znajdzie swój żeton/żetony.

    Wariant II, opis rundy: są trzy różnice pomiędzy tą a pierwszą opcją – nie dysponujemy żetonami specjalnymi, nie mamy swoich plansz, tylko wszyscy patrzymy na planszę główną i inne plansze razem. Tym razem wyszukujemy żetonów z prawidłowymi elementami, które występują w tym miejscu na obrazku głównym i innych planszach, a następnie kładziemy żeton na planszy. W łatwiejszym wariancie wystarczy jeden żeton, aby wygrać rundę; w takim wypadku zabieramy planszę i żeton dla siebie. W trudniejszym wariancie trzeba położyć dwa żetony jednocześnie. Jeśli tego nie zrobimy to co prawda „zaklepiemy sobie”, ale jeśli nie zorientujemy się gdzie jest druga różnica, to tej rundy nikt nie wygra. Mnie osobiście w tej sytuacji zabrakło ograniczenia czasowego przy wyszukiwaniu drugiej różnicy/żetonu.

   Wariant III, opis rundy: dzielimy się planszami i nie korzystamy z planszy głównej. Gra polega na wyszukiwaniu różnic pomiędzy swoimi planszami. Na poziomie łatwym wyszukujemy dwóch szczegółów, na trudniejszym czterech. Gracz, który odnajdzie różnicę, kładzie żeton z „prawidłowym elementem” na planszy. I tutaj przyznam, że miałam wątpliwości jak to interpretować, gdyż w momencie kiedy wszyscy mamy różne plansze trudno szukać „prawidłowego elementu”, bo nie wiadomo co jest zasadą. Myślę, że w takim wypadku gracze powinni wspólnie ustalić jaki żeton będzie pożądany albo ten etap pominąć.

   Wariant IV: klasyczne memory z żetonami „Znajdź mnie”.

   Gra jest dość dynamiczna, dzięki losowemu wyborowi plansz regrywalna oraz dostępna dla pojedynczego gracza. Podoba mi się również to, że nie zajmuje dużo miejsca, a lektura instrukcji oraz zrozumienie zasad generalnie nie zajmują dużo czasu. Grafiki są dla dzieci jak najbardziej w porządku. Z wad wymieniłabym to, co już wyżej zaznaczyłam, czyli brak czasowego ograniczenia przy wyborze drugiego żetonu w drugim wariancie gry oraz użycie niejasnego sformułowania w instrukcji dla trzeciego wariantu. Niepokoi mnie wielkość niektórych komponentów; mam tu na myśli żetony, które są naprawdę małe i łatwo je zgubić.

Ocena 7/10

Za udostępnienie gry dziękuję wydawnictwu Zielona Sowa.

Anna Mackiewicz