Ostatnia sprawa Fredriki Bergman - Kristina Ohlsson

„Ostatnia sprawa Fredriki Bergman”, dla mnie pierwsza i być może nie ostatnia, z lektury tej książki  wywnioskowałam że Fredrika i Alex to duet do zadań specjalnych (czytaj tak ciężkich i nietypowych że każdy śledczy w myślach modli się by nie zostać do niech przydzielonym). Myślę że jeśli tylko czasu starczy sięgnę po pozostałe książki z tej serii (chociaż nie wiem czy po wszystkie) bo odniosłam wrażenie że to są książki jedynie dla fanów mocnych wrażeń, koneserów mrocznych kryminałów i ludzi o stalowych nerwach, do których ja się nie zaliczam mimo wielkiego zamiłowania do czytania książek tego gatunku. Zainteresowałam się też innym bohaterem Ohlsson, Martinem Bennerem i jego też chciałabym poznać.

Opowieść zaczyna się od wyznania jednego z trzech zagubionych mężczyzn, dowiadujemy się tak wiele a jednak intryguje co dalej. Alex zostaje przydzielony to zdawałoby się zwykłego zabójstwa które on sam jednak opisuje jako okrutne bo mimo ze śmierć nastąpiła natychmiast to Malcolm Benke zastrzelony został we własnym domu, we własnym fotelu siedząc przed kominkiem. Na palcu miał ślubną obrączkę swojej nieżyjącej córki…

Rozsiadam się we własnym fotelu i zagłębiam w lekturę nie spodziewając się że za chwilę będę się kręcić, wiercić i wić bo sprawy się skomplikują.

Trzy jednocześnie poruszane wątki powoli zaczynają się zazębiać, niestety w skutek przybywania kolejnych ofiar. A w dodatku Alex dostaje tajemnicze listy w których autor twierdzi że chce „wszystko naprawić”. Fredrika Bergman jest dziwnie rozkojarzona i przytłoczona własnymi sprawami prywatnymi, a Malin próbuje walczyć o zachowanie zdrowia psychicznego, o byt rodziny, o przetrwanie.

Ogólnie atmosfera tej książki jest bardzo mroczna. Opisywane w niej sceny przyprawiają o gęsią skórkę, miejsca zbrodni i sposób ich dokonania, a także to co dzieje się w domu-bunkrze i w umysłach wszystkich bohaterów sprawia że klimat jest mroczny, czyta się dobrze ale jednak nerwy czytelnika sa napięte jak postronki. Nie wiesz czy nie powinieneś przypadkiem sprawdzić czy aby na pewno jesteś w domu sam… Z drugiej strony nie sposób oderwać się od czytania bo koniecznie chcesz wiedzieć kto próbuje wszystko naprawić (wszystko czyli co ?) i dlaczego robi to w ten sposób, motywacja zdaje się  być jasna i słuszna jednak pod koniec już nie byłam tego taka pewna. No i drugi wątek, zaginionej rodziny Johanssonów, przytłaczający realnością i nierealnością jednocześnie.

Sam sposób narracji bardzo interesujący, narrator wszystkowiedzący ale pozostawiający niedopowiedzenia. Z jednej strony śledztwo w sprawie Benkego, w międzyczasie przedsiębiorca pogrzebowy ,któremu nikt nie wierzy, próbuje wszelkimi sposobami zainteresować policję swoją sprawą, mimo że sam nieustannie ma wątpliwości. Przenosimy się czasem do domku w głuszy lub czytamy protokół z przesłuchania Alexa Rechta. Nie sposób się nudzić bo każdy fragment książki odkrywa  mały element całości, nowe możliwe motywy, nowych podejrzanych i nowe rozwiązania. Sama wyobraźnia również podsuwa możliwych sprawców, dwóch a nawet trzech.

Sporo jest nawiązań do poprzednich spraw prowadzonych przez duet Bergman-Recht i jeśli tylko ktoś może proponuję zaczynać przygodę z tą parą od wcześniejszych publikacji, takie mam wrażenie że wtedy dopiero można z czystym sumieniem czytać i wiedzieć dlaczego ci policjanci są tacy a nie inni, dlaczego tak myślą i tak działają, co ich ukształtowało.

Dobrzy, ciekawie napisany kryminał trzymający w napięciu od pierwszej właściwie strony. Mroczny klimat, skomplikowane relacje i wiele ofiar.  Czytałam już wiele kryminałów, zbrodni w nich niezliczona ilość a jednak wiele sytuacji w tej książce mnie zaskoczyło. Makabryczne obrazy urzeczywistnionych wizji sprawcy, przekonanego o słuszności swoich działań, usprawiedliwiającego się wyższym celem. On chce wszystko naprawić. Czyta się świetnie. Polecam.

Ocena : 7 / 10

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuje wydawnictwu Prószyński i S-ka.

Magdalena Sz L