‘’Ułamek sekundy” – Douglas E. Richards

Chyba każdy z nas widział film albo bajkę, której bohaterowie przenosili się w czasie albo po prostu marzyli o wynalazku, który mogłoby nam to umożliwić. Dziecięce marzenia, jak wiadomo, nie są karalne, a żaden młodzian nie skonstruuje wehikułu czasu, który działaby tak naprawdę, a nie tylko w wyobraźni kompanów do zabawy oraz samego wynalazcy. Jednak co by się stało gdyby znalazła się osoba na tyle inteligentna, aby potrafiła stworzyć machinę, która umożliwiłaby nam podróże w czasie?

Nathan jest młodym fizykiem, który odnosi wiele sukcesów i jest piekielnie inteligentny. Pewnego dnia dokonuje fascynującego odkrycia – znalazł sposób na przeniesienie się w czasie o ułamek sekundy. Jednak podczas świętowania z żoną swojego sukcesu, oboje zostają porwani przez ludzi, którzy chcą dostać w swoje ręce plik z wszystkimi obliczeniami fizyka. Początkowo Jenna nie rozumie, dlaczego ludzie aż tak bardzo pragną stać się posiadaczami wynalazku Nathana – przecież wysłanie czegoś wstecz o niespełna ułamek sekundy wydaje się kompletnie nieprzydatne. Po dłuższym czasie kobieta zaczyna dostrzegać konsekwencje używania tego wynalazku i coraz bardziej zdaje sobie sprawę, że nie powinien trafić w niepowołane ręce. Czy uda się powstrzymać złych ludzi, którzy pragną wykorzystać odkrycie Nathana?

,,Ludzie to węże. Skoro nawet Bóg został zdradzony przez anioła – Szatana, który został wygnany do piekieł – każdy człowiek mógł w dowolnym momencie okazać się zdrajcą.”

Sam pomysł na książkę okazał się naprawdę świetny, bo można było go ciekawie rozwinąć, co oczywiście autor zrobił. Spojrzałam również na notkę biograficzną, która powiedziała mi, że jest on naprawdę wykształconym człowiekiem, chociaż nie w dziedzinie fizyki. Jednak ma do czynienia z nauką i potrafi logicznie myśleć, co było widoczne w jego książce, która jest pełna fikcji literackiej, ale naprawdę świetnie stworzonej.

Całość jest ciekawa, naprawdę dużo się dzieje i autor potrafił zaciekawić czytelnika, sprawić, że zostanie on z nim na dłużej. Fabuła jest odrobinę zagadkowa, ale dzięki temu nieprzewidywalna i intrygująca.

Muszę przyznać, że początkowo nie mogłam się wczuć w całą historię, chociaż mnie zaciekawiła. Coś w tym wszystkim mi nie grało, ale myślę, że z biegiem stron, po prostu przyzwyczaiłam się do stylu autora i tego jak przedstawiał informacje.

Jak już wyżej wspomniałam, w książce sporą rolę odgrywa fizyka i w ogóle nauka. Przy tej kwestii warto zatrzymać się na trochę dłużej. Jestem osobą, która nie zna ani jednego wzoru czy regułki związanej z tą dziedziną nauki. Kilka spraw przysporzyło mi trudności, sam tok myślenia autora był dla mnie dość skomplikowany, chociaż myślę, że jego pomysły były bardzo trafne, a cała koncepcja trzymała się kupy, bo oczywiście stanowi fakcje literacką, więc nigdzie nie mogłam sprawdzić czy mówi prawdę. W całości jest kilka dłuższych fragmentów, które mówią typowo o nauce, wynalazkach i podróżach w czasie, ale nie dominują one fabuły, więc można je spokojnie przetrwać, nawet jeśli nas nudzą lub są średnio zrozumiałe.

,,Detektyw musiał przyznać, że niekoniecznie spodziewał się uwięzienia w najpotężniejszej twierdzy Ameryki.

Westchnął. Może jednak sprawy zdradzających małżonków nie były takie złe.”

Akcja ogólnie rozgrywa się w przyszłości (wnioskuję po tym, że gdzieś tam między wersami wypatrzyłam datę 2020), ale w dość niedalekiej. Całość ma w sobie trochę science – fiction, za którym nie przepadam i raczej unikam książek z tego gatunku, ponieważ przeważnie nie potrafię się w nie wczuć i zrozumieć zawiłych teorii. Jednak w przypadku ,,Ułamku sekundy” autor nie skupiał się na opisywaniu przedziwnych technologii, a raczej poświęcił czas na opisywanie jednego wynalazku i tworzeniu ciekawej oraz dynamicznej akcji.

Co mi się nie podobało… Raczej mało było takich rzeczy i chyba nie będę o nich wspominać, bo to tylko szczególiki, które nie zaniżyły komfortu czytania.  Jedynie mam zastrzeżenia do okładki, ponieważ wydaje mi się nie trafiona. Sugeruje ona raczej, że dostaniemy w swoje ręce lekki romans, a nie powieść pełną akcji i nowoczesnej technologii. Owszem, po przyjrzeniu się dostrzegłam zarys zegara w tle, ale na pierwszy rzut oka jest on właściwie niewidoczny. Ale wiadomo – nie wolno oceniać książki po okładce. 

Autor w pewnym momencie stawia nas w ciężkiej sytuacji, ponieważ przedstawia dwa punkty widzenia, a my musimy decydować kto w tej grze jest dobrym, a kto złym. Zakończenie przynosi nam dużo zaskoczeń, emocji i naprawdę interesujących informacji, które wyjaśniają całą fabułę. To zdecydowanie była najmocniejsza część tej książki. Zostałam zaskoczona i kompletnie nie spodziewałam się takiego obrotu wydarzeń.

,,- Wiem, że zawsze byli tacy, którzy z zasady odrzucali postęp. Którzy myśleli, że jeśli człowiekowi pisane byłoby latać, dostałby skrzydła. My, jako naukowcy, musimy myśleć dokładnie na odwrót. Jeżeli człowiek nie miałby latać, nie dostałby umysłu zdolnego wynaleźć samolot.”

Na samym końcu autor wyjaśnia kilka kwestii, komentuje fakty oraz fikcje, która jest wytworem jego wyobraźni. Dzięki temu zwykły śmiertelnik może oddzielić prawdę od wymysłów stworzonych na potrzebę tej książki.

,,Ułamek sekundy” to książka, która intryguje od pierwszych stron, ale może nie wszystkim przypaść do gustu. Całość opiera się na nauce, chociaż autor skupia się również na innych wątkach, dynamicznej oraz ciekawej akcji i dzięki temu książka jest po prostu bardziej przystępna. Mi się podobała i mogę ją polecić.

Ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu NieZwykłemu

Patrycja Bomba