"Dziennik przetrwania. Zapiski niedoskonałej matki"- Małgorzata Mroczkowska

Która z Was, drogie mamy, nie usłyszała choć raz: „Ty przecież tylko siedzisz w domu”, z akcentem na „tylko”? No właśnie, tylko jak to optymistycznie określone „siedzenie” ma się do rzeczywistości? Kto ma dzieci, wie, że nijak, o czym zresztą przekonuje Małgorzata Mroczkowska w swoim najnowszym dziele: „Dziennik przetrwania. Zapiski niedoskonałej matki” (Wydawnictwo Czwarta Strona). Temat jakże bliski memu sercu, więc bez chwili wahania oddałam się lekturze z nadzieją, że inne matki są tak samo niedoskonałe jak ja. Czy po lekturze odetchnęłam z ulgą?

Bohaterka książki to Sylwia, trzydziestoparoletnia mama dwójki dzieci- Heleny i Filipa, która każdego dnia stara się odgrywać najważniejszą w swoim życiu rolę matki, a przy tym - nie zwariować. Nie bez powodu użyłam określenia „stara się”, bowiem bohaterka okazuje się tak niedoskonałą zarówno matką, jak i panią domu, że niejedna z nas z radością mogłaby przybić z nią piątkę, albo - co więcej - utwierdzić w przekonaniu, że z nią samą nie jest jednak tak źle!

„Dziennik przetrwania” składa się z krótkich rozdzialików, podzielonych na interesujące świeżo upieczoną mamę zagadnienia od A do Zet, przy czym A stanowią dosadne opisy aspektów natury fizjologicznej (jeśli ktoś jest wrażliwy na tym punkcie, powinien omijać szerokim łukiem rozdziały z porodówki), zaś Zet – problemy natury egzystencjalnej:

Świat jest taki niebezpieczny. Co myśmy zrobili, Piotrek? To nie jest najlepsze miejsce do życia, zwłaszcza dla małych dzieci.

Nie ma tu żadnej chronologii (trochę szkoda według mnie, wówczas zapiski ułożyłyby się w bardzo ciekawą historię, ale cóż, w zapiskach zapewne nie o to chodzi), są za to wspomnienia bohaterki od momentu zostania mamą. Sylwia opisuje trudy macierzyństwa z humorem, z przymrużeniem oka, czasem nawet z ironią – słusznie, inaczej już dawno wylądowałaby w wariatkowie!

Przyznam, że sięgając po tę pozycję, przeżyłam w pierwszych rozdziałach rozczarowanie: bohaterka i jej mąż otrzymują od teściów sporą ilość gotówki tuż po narodzinach dziecka, tymczasem świeżo upieczona mama decyduje się wydać je… na torebkę. Ja rozumiem, że to ważne, by nie zapominać o sobie, że kobiecie też się należy, zwłaszcza po traumatycznym przeżyciu, jakim jest poród, ale wydawać dwa tysiące na torebkę?! To mi się kupy nie trzyma i nieco rozczarowuje, bowiem nie wydaje mi się, żeby w prawdziwym życiu trwonić pieniądze na horrendalnie drogie torebki, podczas gdy w domu pojawia się skarbonka bez dna w postaci dziecka. Pomyślałam: To nie jest to, czego oczekiwałam, ale… pomyliłam się. Dalsza część była bez zarzutu, jakże realistyczna i znana z codzienności. Niejednokrotnie podskakiwałam z podniecenia na fotelu, myśląc sobie: Tak, tak, znam to, u mnie było tak samo! 

Prawdziwie bliskie sercu, a jednak nieco drażniła mnie nieporadność bohaterki, która nawet z przygotowaniem schabowego miała problemy. Ja rozumiem, że nie każda kobieta musi być mistrzynią kuchni i nie mam nic przeciwko frytkom na obiad, ale menu dla dzieci składające się wyłącznie z fast foodów czy kanapek z rzodkiewką na obiad trochę przeraża. Bohaterka jednak opisuje to w tak dowcipny sposób, że z marszu jestem w stanie jej to wybaczyć.

Jak nazywa się najłatwiejsze na świecie danie obiadowe? Jest to „danie na winie”, czyli danie zrobione z tego, co się nawinie.

Nie umiem i nie lubię gotować (…). Dlaczego nie można położyć im na talerzu po batonie czekoladowym? Byłoby szybko i każdy byłby zadowolony. 

Podobnie rzecz się ma ze sprzątaniem- bohaterka jest albo niezorganizowana, albo faktycznie ma w domu dwa diabełki w ludzkiej skórze. Często podkreśla, że w jej mieszkaniu nie da się przejść z kuchni choćby do łazienki, dlatego nie ma nawet sensu sprzątać, bo zanim dotrze do tejże łazienki, w kuchni znowu zapanuje bałagan. No ale cóż, będąc zmęczoną, a do tego niewsypaną mamą dwóch ananasów, nie przywiązuje się uwagi do tak przyziemnych i luksusowych zarazem spraw jak porządek w domu. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie matki i dzieci są takie same, a w zapiskach chodzi przecież o to, by pokazać te najtrudniejsze momenty, których w macierzyństwie jest przecież całe mnóstwo!

Mroczkowska zdaje się stworzyła bohaterkę tak nieidealną, jak to tylko możliwe, ale uczyniła to w trosce o nasze samopoczucie. Serią prześmiesznych historii z udziałem Sylwii próbuje dodać otuchy matkom u kresu wytrzymałości i pokazać im, że nie jest z nami tak źle! „Dziennik przetrwania” to pełna dowcipu, komicznych sytuacji z życia i trafnych przemyśleń opowieść o trudach macierzyństwa: o walce z mitem matki doskonałej, o walce z wścibskimi sąsiadkami, które „wszystko wiedzą lepiej”, o walce ze zmęczeniem, potrzebą snu, pragnieniem chwili tylko dla siebie, odzyskania choć namiastki dawnego życia, ale również… zwariowaną opowieścią o tym, że macierzyństwo, choć pełne przeszkód, to najpiękniejsze, co może nam się przydarzyć! 

Zwariowałam? Nie. Urodziłam dwoje dzieci i jestem nienormalną matką, bo kocham je nad życie. Nikt mnie nie ostrzegał, że tak się to skończy. A prawda jest taka, że życie kobiety kończy się z chwilą, kiedy na świat przychodzą jej dzieci. Wtedy z kobiety przeistacza się w matkę, którą pozostanie już do końca życia. Cokolwiek to oznacza.

Ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwo Czwarta Strona

 

Izabela Jurkiewicz