"Pan Kuleczka. Skarby" - Wojciech Widłak

[źródło]

    „Pan Kuleczka. Skarby” to ósma część znanej i lubianej serii autorstwa Wojciecha Widłaka. Jej bohaterami są: tytułowy Pan Kuleczka - korpulentny starszy pan z charakterystycznym czerwonym, okrągłym nosem oraz jego podopieczni: pies Pypeć, kaczka Katastrofa i mucha Bzyk - Bzyk. Każdy z bohaterów charakteryzuje się innym temperamentem oraz zaletami i wadami. Pypeć jest typem marzycielskiego wrażliwca, Katastrofa – wybuchowa i pewna siebie, zaś Bzyk - Bzyk wydaje się być szczera i optymistyczna. Z kolei Pan Kuleczka jest rozważny i opiekuńczy. Mężczyzna z szacunkiem odnosi się do swoich podopiecznych, okazując im czułość i zrozumienie. Opowiadania zawarte w książce to zwyczajne - niezwyczajne historyjki o życiu tej nietypowej rodziny, w których autor przekazuje istotne prawdy o świecie i o nas samych.

   „Skarby” to dziesięć historyjek, których motywem przewodnim są nasze wartości, uczucia, cenne momenty, cechy czy osoby. Są to tytułowe skarby, takie jak: prawo do odpoczynku, wolność, świadomość, że możemy liczyć na pomoc innych, wzajemne porozumienie, wyobraźnia, dostrzeganie swoich walorów, podziwianie piękna natury itd. Jak widać, żadna z tych rzeczy nie jest materialna. Utwór porusza również takie tematy jak: skąd się biorą nasze ulubione książki i o zachowywaniu w pamięci pięknych wspomnień.

   Naszymi ulubionymi opowiadaniami z tego zbioru są „Tik - tak”, „Drzwi” i „Bzy”. W pierwszym z nich w pewną bezsenną noc Pypeć rozmyśla o tykającym zegarze. Nagle tykanie milknie, a Pypeć rusza po pomoc dla zegara. Z kolei głównym bohaterem opowiadania „Drzwi” jest Pypeć (tak jak w poprzednim). Tym razem piesek słyszy pukanie do drzwi. Pan Kuleczka wyszedł, ale ma klucze, więc piesek zaczyna się zastanawiać kto może stukać. Tymczasem pukanie staje się co raz bardziej natarczywe i głośne, ostatecznie zmieniając się w łomot. Kto to może być i czego chce? Opowiadanie „Bzy” jest najbardziej klimatyczne w porównaniu do wyżej wymienionych. Cała rodzinka wybiera się na spacer. Pogoda jest piękna, wszystko się zieleni, a w powietrzu unosi się zapach kwiatów. Zwyczajna przechadzka zmienia się w nadzwyczajną chwilę, spędzoną w autentycznej bliskości z ukochanymi osobami.

   Opowiadania o Panu Kuleczce cieszą się popularnością ze względu na swój niepowtarzalny klimat. Są bardzo ciepłe i rodzinne. Czworo zupełnie różnych fizycznie i psychicznie bohaterów potrafią żyć w harmonii. Nie ma w tych historyjkach przemocy, oceniania czy promowania złych zachowań. Zwyczajne życie tej rodzinki potrafi zainteresować czytelnika, gdyż jest tak bliskie naszemu, a jednocześnie ukazuje głębszy sens tego co się wokół nas dzieje. Osobiście cenie te utwory za to, że dają one do myślenia i za świetnie opisane postaci. Bzyk – Bzyk zachowuje się jak typowy roczniak, Katastrofa jak kilkulatek, a Pypeć jak ciut starszy przedszkolak, może nawet dziecko w wieku wczesnoszkolnym. Oczywiście Pan Kuleczka reprezentuje dorosłych. Czytelnik w każdym wieku może odnaleźć cząstkę siebie w którymś z nich i z reguły to właśnie z tą postacią najbardziej sympatyzuje.

   Długość opowiadania jest odpowiednia dla trzylatka. Ciut młodsze dziecko może czasem czuć zniecierpliwienie, ale to też zależy od osobistych preferencji. Warto po każdej historyjce porozmawiać o jej metaforycznym przesłaniu. Nie są to zbyt rozbudowane kwestie, wystarczy zaledwie jedno/kilka zdań, aby nasza pociecha zrozumiała to co było w nich najistotniejsze.

   Podsumowując, jeśli szukasz książki z krótkimi opowiadaniami z mądrym przesłaniem, ale jednocześnie o rzeczach codziennych, bliskich Twojej rodzinie to będzie to książka dla Ciebie i Twojego dziecka.

Ocena

10/10

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Media Rodzina.

Anna Mackiewicz