Spotkałam wczoraj znajomą. Zwykle lubię jej
historie, ale dziś przeprosiłam i oznajmiłam, że za godzinę zamykają moją
bibliotekę i że muszę lecieć, bo inaczej mogę zapomnieć o wieczorze z książką, na
co ona wzruszyła ramionami i zapytała: „Po co ci biblioteka? Przecież możesz
zamówić przez internet!”. Całą drogę
powrotną rozmyślałam nad jej słowami i zdałam sobie sprawę, że od dawien dawna
nie kupiłam żadnej książki, zaś całe moje nadzieje na upojne wieczory z książką
pokładam w okolicznych bibliotekach. A przecież współcześnie mamy tak duży
wybór księgarni internetowych (stacjonarnych zresztą też!), gdzie od ilości
ciekawych pozycji czasem można dostać zawrotów głowy. Po raz pierwszy pochyliłam się nad kwestią:
a może by tak zacząć kupować? Tak więc zastanówmy się wspólnie, co ma więcej zalet: wypożyczanie czy
kupowanie?
Mój portfel pęka w szwach od ilości kart. Jeśli jednak
myślicie, że chodzi o pozłacane karty kredytowe, to od razu sprowadzę was na
ziemię: są to rzecz jasna karty
biblioteczne. Te małe prostokąciki, z pozoru bez wartości, dają mi naprawdę
wiele szczęścia. Problem jednak w tym, że każda karta zawiera limit, zwykle niepokojąco śmieszny
(trzy książki miałyby starczyć na miesiąc dla mola książkowego? Serio?), tak
więc kiedy wypatrzę najnowszego Mroza, Mankella i Larssona, a do tego coś, co od dawna chciałam
przeczytać, decyzje potrafią toczyć się godzinami, wywołując dziwne spojrzenia
pani bibliotekarki, która zapewne ma już dość mojego niemal histerycznego
mamrotania pod nosem i pewnie dla świętego spokoju dałaby mi obie, byle już zobaczyć mnie za drzwiami. Gdybym
zdecydowała się na zakup książek, jestem wolna od ograniczeń. Ekhm, może poza
tym w postaci dostępnych środków na koncie…
A skoro już przy temacie jesteśmy, to największym plusem
korzystania z bibliotek jest fakt, że można czytać zupełnie za darmo. Nie mówię tu o skrajnych
przypadkach, kiedy ktoś przetrzyma książkę o dobre pół roku, „bo się zapodziała”,
a potem musi zapłacić za swoje roztargnienie. Biblioteki mają to do siebie, że
dają nam całe siebie, nie wymagając niczego w zamian, jedynie szacunku do książek.
Co prawda możemy stanąć na wysokości zadania i wesprzeć bibliotekę jakimś
datkiem na zakup książki, ale póki nikt nie woła, chyba lepiej siedzieć cicho i
cieszyć się z tego, jak jest. Jeśli przyjdzie Wam do głowy odgrywać Miłosiernego
Czytelnika, od razu powiem: darujcie sobie. Któregoś razu w przypływie radości
(w końcu dostałam najnowszą Moyes, jupi!) zapytałam o darowizny, na co pani
bibliotekarka zmierzyła mnie spojrzeniem, jakbym z księżyca spadła. Nie
pamiętam w sumie jej odpowiedzi, ale pamiętam, że nigdy do tematu nie
wracałyśmy, także wnioski nasuwają się same.
Wstępując za to do księgarni musimy liczyć się z faktem, że po opuszczeniu jej progów przez kolejny miesiąc będziemy żywić się chlebem z pasztetową, albo w wersji studenckiej- zupką chińską. Ale w sumie kto by się tym przejmował, i tak nie będzie czasu na jedzenie – w końcu mamy książki!
Wstępując za to do księgarni musimy liczyć się z faktem, że po opuszczeniu jej progów przez kolejny miesiąc będziemy żywić się chlebem z pasztetową, albo w wersji studenckiej- zupką chińską. Ale w sumie kto by się tym przejmował, i tak nie będzie czasu na jedzenie – w końcu mamy książki!
Powiedziałabym, że biblioteka bardziej sprzyja zdrowiu, bo
przecież trzeba się do niej wybrać, podjechać, przespacerować czy co tam
jeszcze.
Co jednak, gdy nie ma co czytać, a na dworze deszcz, zawierucha, albo – nie daj
Bóg - weekend właśnie się zaczął i choćbyśmy nie wiem jak dobijali się do drzwi,
nikt nie otworzy? Pozostanie czekać, czekać, czekać… A chyba każdy bibliofil
wie, jak puste i bolesne są wieczory bez książki. Do księgarni co prawda też trzeba iść, ALE…
Od czego są e-booki?
Siadasz choćby w rozciągniętym dresie, z kołtunem na głowie, po czym… po prostu
czytasz, nie przejmując się aurą panującą na dworze! Niestety, w tej kwestii mam niewielkie doświadczenie, bo po
przeczytaniu jednego e-booka odczuwałam pewnego rodzaju tęsknotę za
specyficznym zapachem papieru i miałam wrażenie, że moje oczy potrzebują
tygodniowej kuracji w SPA, ale wiem, że wiele Czytelników nie wyobraża sobie
życia bez czytników e-booków.
Idąc jednak dalej: od czego są księgarnie internetowe? W
dzisiejszych czasach jest ich tyle, że pewnie całe dnie zajęłoby Nam ich
wymienianie. Tak, trzeba zapłacić, ale z racji dużej konkurencji ceny książek
nazwałabym wręcz śmiesznymi. Poza tym dokonując zakupu przez Internet mamy szerszy wybór książek, a na pewno
nowości, które dopiero co weszły na rynek, czego niestety w bibliotekach mi
brakuje. Tam nie dość że trzeba długo czekać na „nowsze” pozycje, to jeszcze
czasem ustawia się do nich taka kolejka, że pewnie gdyby czekać, to dopiero
byśmy czytali „50 twarzy Greya”… No ale cóż, jak się nie ma co się lubi, to się
lubi, co się ma. Absolutnie nie narzekam, bo i Lognesbo, i Moyes w mojej bibliotece
bez problemu dostanę, i najważniejsze - wiem, że nie przyjdzie mi zapłacić
za zamówienie jednorazowo trzykrotności mojej miesięcznej pensji.
Inna sprawa, że wypożyczone książki są po prostu wypożyczone,
zatem zaginanie rogów na znak że „tu skończyłam”, zaznaczanie ważnych cytatów i
pożyczanie nie wchodzi w grę. Udało mi się ostatnio dostać coś bardzo
popularnego, na co odwiedzająca mnie znajoma zareagowała podnieceniem:
- Pożycz!
- Nie da rady, to z biblioteki.
- To może tę?
- To też wypożyczone…
- No dobra, to powiedz, które są twoje.
- Yyyy… właściwie to żadne...
Słabe, prawda? Niestety, minusem korzystania z biblioteki
jest fakt, że nie masz nic na własność.
Twoja prywatna biblioteczka wciąż będzie świecić pustkami, o spontanicznym
powrocie do ulubionej pozycji nie ma nawet mowy. Przyznaję, kiedy widzę choćby
w Internecie biblioteczki innych (pełne regały, mnóstwo nowości, bujany fotel
wyściełany mega wygodnymi poduchami) – ogarnia mnie pewnego rodzaju
podziw dla tychże osób i może nawet odrobinę zazdrość...
Kompletnie nie mogę się zdecydować w przypadku książek dla dzieci. Z jednej strony
dzieci tak szybko zmieniają upodobania (wczoraj pszczółka Maja wiodła prym,
dziś już słyszę, że to książka „dla dzidziusiów”, teraz na topie jest Masza!),
że gdybym miała kupować książki dla dzieci, pewnie bym poszła już dawno z
torbami. Z drugiej jednak strony wypożyczanie książek dla dzieci (szczególnie z
nowości) wiąże się z ryzykiem, że nasz aniołek wpadnie na pomysł, by tu coś
podrzeć, tu narysować, tu rozmazać świeżą malinkę (niech sobie Kubuś Puchatek w
książeczce też zje, a co!) i wówczas nasza dalsza współpraca z biblioteką może
już nie układać się tak kolorowo. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że czasem za
dnia czuję się jak chodzący czytnik, bo moje dzieci wprost uwielbiają, gdy
czytam im książki, pokładam nadzieje w bibliotekach, które bardzo wyrozumiale
zwiększyły limity wypożyczeń dla swoich najmłodszych czytelników. W ten oto
sposób mój regał w salonie przypomina nieco filię dla najmłodszych…
Można by tak pewno rozważać w nieskończoność, czy biblioteka
jest lepszym rozwiązaniem niż własna biblioteczka. Biblioteka urzeka klimatem,
darmową rozrywką, zaś zakup książek w księgarni internetowej jest z pewnością
łatwiejszy i szybszy. Osobiście wciąż jestem zwolennikiem tej pierwszej opcji, aczkolwiek nie
znajduję jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: co jest lepsze?, bowiem dla
każdego szczęście i wygoda oznacza zupełnie co innego. Jedno jest pewne: i jedno, i
drugie się chwali – najważniejsza jest bowiem miłość do słowa pisanego, do książek.
A to, w jaki sposób się ona przejawia, nie
ma najmniejszego znaczenia!
A jak jest w Waszym przypadku, wolicie kupować czy wypożyczać?
Izabela Jurkiewicz
Ja to i dostaję, i kupuję, i wypożyczam :D Jak w bibliotece biorę np tylko 1 albo 2 książki to się pytają, czy wszystko w porzadku :D
OdpowiedzUsuńBookeater Reality
Oooo, czuję tu prawdziwego bibliofila...:)
Usuńu nas w mieście limit jest 4 książek w jednej filii, a ogólnie można ich mieć 20 na miesiąc (filie mają tą samą kartę i więcej niż 20 się nie da wypożyczyć, ale ja nie mam takich mocy przerobowych, żeby aż tyle w miesiąc przeczytać ;P)
OdpowiedzUsuńBył okres że wypożyczałam tylko z biblioteki, był okres (krótki), że kupowałam swoje (skończyło się miejsce na regale, przestałam kupować:P).
chyba rok temu spontanicznie kupiłam czytnik e-booków i choć nadal lubię papierowe wydania, zaczęłam czytać e-booki bo przez legimi mam dostęp do nowości wydawniczych, na jakie długo muszę czekać w bibliotekach. więc u mnie to też różnie ;)
Wszystko ma dwie strony. Minimum.
OdpowiedzUsuńNa codzień namiętnie korzystam z bibliotek, bo nie ukrywam, że lubię mieć w ręku książkę. Niektóre gorzej dostępne pozycje uzupełniam w formie e-booków (od lipca mam czytnik i go uwielbiam).
PS Nie wiem, jak dokładnie działa to w wydawnictwach, ale podejrzewam, że wszystko sprowadza się właśnie do pieniędzy
Ale w przypadku bibliotek jest jeden problem - książki nie są kupowane w tak dużych, przez co wydawcy mogą mieć wrażenie, że książka cieszy się mniejszą popularnością, niż to ma miejsce w rzeczywistości. Oczywiście biblioteki prowadzą statystyki, które pewnie później przekazywane są wydawcom, a już na pewno wspierani są finansowo polscy autorzy. Problem pojawia się, kiedy weźmiemy pod uwagę, ile wydawnictwo zarobi na danej książce. A przecież chodzi o pieniądze.
Dlatego, kiedy mam okazję i pieniądze, kupuję książki, żeby zapełnić własną biblioteczkę i mieć pod tym względem czyste sumienie. Obecnie oszczędzam, bo za rok wesele, ale wiem, że trzeba wspierać to, co się lubi.
Ja wolę wypożyczać książki. Kupuję je tylko wtedy gdy nie ma w bibliotece np. jednej książki z serii którą czytam. Po prostu akurat książki, które lubię są bibliotece, a po drugie też nie lubię płacić za coś co mogę "mieć" za darmo ;)
OdpowiedzUsuń