"Kroniki tej Jedynej. Początek." - Nora Roberts

To dziwne uczucie kiedy sięgając po powieść autorki, którą wydaje się, że znasz na wylot dostajeszPoczątek jest szybką, hipnotyzującą i prowokującą do myślenia powieścią, która bez wątpienia wzbogaci legiony fanów Pani Roberts.

coś świeżego. Przeżyłam bardzo przyjemny rodzaj zaskoczenia. Nora Roberts wypuszcza kilka książek rocznie i większość jest przewidywalnym połączeniem kryminału i romansu, lub dobrej obyczajówki.

W odległej szkockiej wsi w sylwestra Rory MacLeod zabija bażanta. Martwy ptak zderza się z wroną, spada na ziemię i ląduje w starożytnym kamiennym kręgu, które miejscowi nazywają „Sgiath de solas” (Tarcza światła). Ta nieszkodliwa drobna akcja i rozlana krew martwego ptaka odznaczają się złowieszczymi i ogólnoświatowymi konsekwencjami, ponieważ "jedna kropla" rozrzedza tarczę oddzielającą nasz świat od demonów i jest katalizatorem wywołującym wirus, który staje się znany jako "Zagłada".

Zagłada to zaraźliwa plaga, która powoduje śmierć w ciągu kilku dni i rozprzestrzenia się niczym pożar, zabijając miliardy ludzi na świecie (tak, to jest katastrofalne), powodując koniec świata, jaki znamy. Ale to nie tylko zabija ludzi, ale także ich zmienia. Są ludzie, którzy są odporni i pozostają ludźmi, podczas gdy inni, określani mianem "Niesamowitych", manifestują różne magiczne zdolności i stają się kimś więcej (istnieją jaśni i ciemni Niesamowici, taki odpowiednik dobra i zła).
W miarę jak wirus rozprzestrzenia się, a społeczeństwo rozpada się jak domek z kart bohaterowie zdają sobie sprawę, że aby przetrwać, muszą uciekać, pozostawiając miasto w tyle. Potrzebują znaleźć bezpieczną przystań, w której można zacząć wszystko od nowa i starać się żyć razem (Niesamowici i ludzie) w harmonii i względnym pokoju po upadku świata. W przeciagu kilku miesięcy w których osadzona zostaje akcja pojawiają się przebłyski najgorszego co drzemie w człowieku, ale także najlepszych zachowań, które ukazują światło. Nic nigdy nie jest łatwe, a podczas podróży będą próby, udręki, straty, zdrady i trudności dla bohaterów, gdy będą musieli walczyć o przetrwanie.

- Ofiarowuję ci wszystko, czym jestem, wszystko co mam lub będę mieć - Ujął jej dłonie w swoje. - Będę Cię chronić, bronić, z każdym oddechem coraz mocniej kochać. Bądź od tej chwili moją towarzyszką, żoną i partnerką.

Początek to bardzo przystępna powieść, jeśli ktoś chce rozpocząć swoją przygodę z apokaliptycznymi wizjami świata. Nie potrafiłam oderwać się od akcji, mimo że była schematyczna i czerpała bardzo wiele z obejrzanych już przeze mnie seriali czy przeczytanych innych powieści z tego nurtu. Nie mogłam się nadziwić, że Nora Roberts poszła w tym kierunku i idzie jej to tak dobrze. Jednak mieliśmy zgrzyt kiedy to w  3/4 książki i po zapierającej dech akcji zostajemy wrzuceni w sielską "romansidłową" mdłość. Kilka głupotek, które nie przejdą w apokalipsie również się znajdą – między innymi - potrzebujemy się ukrywać to nieśmy ze sobą jaskraworóżowy plecak. Kilka zachowań zaskoczyło nawet Adama, kiedy myślał, że tak błaha rzecz jak – zdobywanie paliwa czy zmiana samochodów na bardziej terenowy nie zostanie uwzględniona – a jednak! Wyjątkowe w powieści jest to, że nie ma jednego "wielkiego zła", jak to często bywa w innych klasykach Nory Roberts: żaden były kochanek z przeszłości nie wraca po zemstę, żaden zakręcony biznesmen nie chce rozbić twojego wiejskiego życia.

[Źródło]

W pierwszej części nowej trylogii na pewno jest zło i ciemność - w uprzedzonych i żądnych władzy postaciach i oczywiście samej chorobie trawiącej społeczeństwo. Ale zło, które nasi bohaterowie i bohaterki muszą zwalczać, to zło, które widzimy każdego dnia, kiedy patrzymy w lustro. Kiedy zawiedliśmy naszych ludzi przez bycie samolubnymi lub tchórzami.

Początek rozgrywa się w tym nowym magicznym świecie, gdzie schizmy dobra i zła dzielą populację, która jest zmuszana do odbudowy.

OCENA 9/10

Za cudowne zaskoczenie dziękuję Wydawnictwu Edipresse.

~Katarzyna Ochwat

BONUS:

Jako mężczyzna na mojej twarzy wykwita lekki grymas gdy wspominam nazwisko autorki. Znając jej książkowy dorobek – podchodzę do jej powieści z dużą rezerwą (w zasadzie omijam je szerokim łukiem, ale rozumiem potrzebę tego typu pozycji na rynku – ot lekkie czytadła dla kobiet z przewidywalną fabułą ). Zapewne nie zainteresowałbym się książką gdyby nie fakt, że Kaku czytała ją do poduszki w momencie mojego czytania komiksów. Po tym jak skończyłem antologię Spider-Mana miałem już układać się do snu, ale spojrzałem małżonce przez ramię – w myśl zasady zerknę co czyta, ewentualnie odpłynę przy okazji. To był chyba błąd, bo nie zasnąłem a i terroryzowałem żonę by czytać dalej mimo, że chciała iść już spać. Książka okazała się ciekawym spojrzeniem na apokaliptyczną wizję świata i mnie wciągnęła. Mamy apokalipsę, mamy ocalałych, mamy motyw drogi, pojawia się też magia i zezwierzęcenie społeczeństwa – Szanuję jako pomysł, ale odsuwam od siebie za przewidywalność (nie dotarłem do końca książki, a wiedziałem kto przeżyje, a kto nie). Konstrukcja co ciekawe przyjemna w odbiorze – jeśli ktoś mnie kiedyś zapyta jak zabrać się za nurt Post-Apo to wskaże właśnie tę pozycję. Próg wejścia niski, język przyjemny, do odmóżdżenia(zombi nie podają w książce :P), niestety romans z którego znana jest Nora i jej niesamowita przewidywalność trochę psuja odbiór(Jeśli ktoś ogląda sporo seriali to szybko załapie o co chodzi – kto z kim i dlaczego).
Sam świat po apokalipsie z Nad-Ludźmi i magami może się spodobać – ot ciekawy koncept. Czy wchłonę tom drugi? Zobaczymy. Póki co romansowa część jedynki trochę mnie odrzuciła.

ADAM