Niezbędnik Maga z Domu Brooklyńskiego - Rick Riordan

[źródło]

     Cenny dodatek do tytułu „Przewodnik po świecie egipskich bóstw i potworów, glifów i zaklęć, i mnóstwa innych rzeczy” sprawił, że postanowiłam zamówić tę książkę. Dobrze prezentująca się okładka nakierowała moją wyobraźnię w świat egipskiej mitologii i … faktycznie, tematyka książki się zgadza. Jednak forma jest zupełnie inna, niż się spodziewałam.

     Otwierając tę książkę wita nas ogłoszenie, że obudziliśmy demony, a kilka stron dalej informacja, że wszystko teraz może się zdarzyć, nawet najgorsze. Przemawiają do nas dwa głosy (na początku), które każde ma swoją czcionkę – dzięki temu możemy zidentyfikować, kto w danym momencie się wypowiada. Carter Kane oraz Sadie Kane, rodzeństwo, które są akolitami czyli wcieleniami bogów egipskich: Carter – Horusa, a Sadie – Izydy. Witając nas, czytelników, oświadczają nam, że jesteśmy Nowicjuszami, którzy dotarli do Domu Brooklińskiego na nauki magii i świata bogów egipskich i faraonów.

„Skąd wiemy, że władacie magią? Stąd, że znaleźliście tę książkę i dotarliście tu cali i zdrowi. Te osiągnięcia oznaczają, że zapewna w waszych żyłach płynie krew faraonów. Prawdziwa krew faraonów nie płynie w waszych żyłach. To byłoby obrzydliwe, nie mówiąc już o tym, że niehigieniczne. Tylko wyjaśniam. – Sadie.”

     Wprowadzają nas w swój świat w stylu bardzo młodzieżowym, mieszając współczesność wraz z opisem tego, co działo się tysiące lat temu i nadal się odrywa walka zła z dobrem. Ukazują się również dodatkowe postaci, takie jak Setne – zły duch, który został przypadkiem zostaje uwolniony i  wraz z każdym rozdziałem obserwujemy, jak próbuje objąć panowanie nad magią i światem. Czy mu się uda? To się okaże.

     Poza głównymi bohaterami swój głos również ujawniają mityczne postaci m.in.: Bryłek,  demon Zakrwawione Ostrze, Bes – Karzeł zachęcający do brzydoty czy też Tauret – najbardziej opiekuńcza hipopotamica. Postacie mówią do nas w wyodrębnionych rozdziałach, wspominając różne sytuacje lub chcąc przekazać Nowicjuszom kilka cennych rad lub po prostu nas pozaczepiać.

Znajdziemy również quiz wiedzy o danym bogu, bóstwie lub demonie. Mają one standardowy wygląd, czyli: pytanie i cztery propozycje odpowiedzi, a po drugiej stronie (odwróconej stronie) znajdują się odpowiedzi oraz opisy, nie raz zabawne lub ironiczne, które mają na celu wyjaśnić za pomocą uzupełnienia w historii. Poza tym znajdziemy rysunki, które mogą pomóc nam wyobrazić sobie jak dane bóstwo wygląda.

     Co do mojej oceny – oczekiwałam czegoś zupełnie innego.

[źródło]

     Lekka forma w postaci dialogu prowadzonego przez wiele osób naraz oraz bezpośrednia komunikacja z czytelnikiem w młodzieżowy sposób sprawiała mi wielką trudność w zorientowaniu się o co w tym wszystkim chodzi. Przeskakiwanie ze współczesności na starożytność, jakieś postaci, podwójne osobowości… chwilami czytałam tę książkę z myślą, że idzie dostać rozdwojenia jaźni. 

[źródło]

     Muszę przyznać, że wręcz irytowało mnie to wszystko - odwracanie książki, aby sprawdzić odpowiedzi w quizie, testy o postaciach, o których nie miałam zielonego pojęcia, bo wcześniej żadnego opisu nie było, więc czułam się nieprzygotowana do sprawdzania wiedzy, mnóstwo pojęć, których nie rozumiałam, a do tego ta forma z pewnością nie sprawiła, że coś zapamiętałam ze zdobytej wiedzy czy też opowieści z narracji jakiś innych postaci.

     Lecz udało mi się przyswoić trochę treści i to głównie w tych częściach, gdzie był jakiś opis historii danego boga czy też jakieś wspomnienie. Rozumiem również zamysł autora, który chce w ten sposób zachęcić młodzież do poznawania świata egipskiej mitologii w nowoczesny sposób. Jednak całość wydaje mi się mocno niespójna, wprowadzająca mętlik i … jest po prostu męcząca pomimo, że szybko się ją czyta.

„Horus wcielił się w paniusię, co? Nie mam z tym problemu. Widzicie, mnie też chodzi po głowie mała dwupłciowość. Powiedziałbym Wam, kogo mam na oku, ale to zniweczyłoby cały efekt zaskoczenia… - SETNE”

    Spodziewałam się zupełnie czegoś innego i niestety, ale ta książka to jedna z tych, która mnie do głębi rozczarowała. Może jednak bierze się to stąd, że nie mam lekkości, którą któryś z młodszych czytelników ma? Nie mniej – nie polecam.

Moja ocena 5/10

Dziękuję wydawnictwu Galeria Książki za udostępnienie egzemplarza.

[źródło]

Emilia Pieńko