O
Tappim mało kto nie słyszał, lecz jeśli nie znasz tego
sympatycznego, brzuchatego wikinga to najwyższy czas, aby go poznać.
Jest to bohater cyklu książek dla dzieci autorstwa Marcina Mortka.
Tappi mieszka w Szepczącym Lesie i jest przyjacielem wszystkich jego
mieszkańców. Jednym z jego najbliższych kolegów jest jelonek
Chichotek. Chichotek ma talent do wplątywania się w różne
tarapaty, gdyż najpierw lubi coś zrobić, a potem o tym myśli.
Jest on głównym bohaterem niektórych opowiadań zawartych w
recenzowanym przeze mnie utworze.
„Tappi
i tajemnica bułeczek Bollego” to zbiór dziesięciu opowiadań, z
których każde nie zajmuje więcej niż cztery strony. Tak krótkie
utwory są idealne dla przedszkolaka, który nie koniecznie potrafi
dłużej skupić uwagę. Każde z opowiadań prezentuje przygodę
wikinga i jego przyjaciół, a także jakąś tajemnicę Szepczącego
Lasu. Nawiasem mówiąc „tajemnica” jest słowem kluczem dla
całego tomiku, gdyż w każdym opowiadań jego bohaterowie
rozwikłują jakąś zagadkę i dowiadują się coś nowego o swoim
miejscu zamieszkania.
Mam
problem ze wskazaniem, które z opowiadań jest moim ulubionym. Waham
się pomiędzy „Chichotek i niezwykła moc Wielkiej Drogi”,
„Chichotek i sekret rzeczki Bulgotki” i „Chichotek i podniebne
wygłupy”. Jak widać w każdym z tych opowiadań głównym
bohaterem jest jest Chichotek, którego porywczy charakter wplątuje
go w różne kłopoty. Wyjątek stanowi historyjka „Chichotek i
sekret rzeczki Bulgotki”. Jest to bardzo mądra opowieść, w
której wspomniany jelonek zachowuje się bardzo dojrzale i z
wyczuciem. Rogaty przyjaciel Tappiego bawi się wraz z znajomymi nad
rzeką. Wiking urządza konkurs, który polega na tym, że jego
młodsi koledzy mają znaleźć jakieś wyjątkowe przedmioty. W
trakcie poszukiwań Chichotek dokonuje wyjątkowego odkrycia,
mianowicie znajduje siedzibę rzecznych elfów. Istoty te są bardzo
tajemnicze i nikt nie zna położenia ich miasteczka. Chichotek
rozważnie uszanował prywatność elfów i nie zdradził nikomu
(poza Tappim) swojego znaleziska, mimo że to niewątpliwie
pozwoliłoby mu wygrać konkurs. Opowiadanie to tłumaczy młodemu
czytelnikowi kwestie poświęcenia swojego dobra na rzecz ochrony
czyjegoś, a nadto dyskrecji i szacunku do innych. Pozostałe
opowiadania również poruszają ważne tematy takie jak: szacunek do
przyrody, bezinteresowna pomoc, planowanie swoich działań, szacunek
do kolegów oraz przeciwdziałanie agresji. W związku z tym książka
„Tappi i tajemnica bułeczek Bollego” oferuje nam rozrywkę i
mądre treści.
Z
kolei moja córka polubiła opowiadanie „Tappi i sekret Burzy” za
sprawą ilustracji, która ją zaintrygowała.Obrazek ten ukazuje
rozmowę głównego bohatera z Burzą. Bajka ta może okazać się
przydatna dla rodzin, które zmagają się z lękiem przed burzą,
choć przyznaję, że nam nie pomogła.
Co do
walorów estetycznych, książka zawiera liczne i kolorowe
ilustracje. Są one przyjemne dla oka i osobiście bardziej mi
odpowiadają niż wersje czarno-białe. O ulubionym obrazku mojej
córki już wspomniałam, ale moim faworytem jest obrazek
przedstawiający roziskrzonego Chichotka hasającego po nocnym
niebie. Jest to bardzo radosny obrazek, miło kojarzący się z
okresem bożonarodzeniowym.
Warto
wspomnieć o tym, że publikacja ma szyte strony, zaś okładka jest
twarda. Niewątpliwie podwyższa to jakość wydania i realnie wpływa
na jego „żywotność”.
„Tappi
i tajemnica bułeczek Bollego” to kolejny bardzo udany tom przygód
przyjaciół z Szumiącego Lasu. Mimo, iż znamy tę krainę co raz
lepiej to nadal ona budzi w nas ciekawość. Wydaje się, że stanowi
ona niewyczerpane źródło inspiracji dla autora serii, co mnie i
córkę bardzo cieszy. Czekamy na nową książkę.
Ocena
10/10
Za
możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Zielona Sowa.
Anna
Mackiewicz
0 komentarze:
Prześlij komentarz