„Tappi i tajemnica bułeczek Bollego” - Marcin Mortka

  O Tappim mało kto nie słyszał, lecz jeśli nie znasz tego sympatycznego, brzuchatego wikinga to najwyższy czas, aby go poznać. Jest to bohater cyklu książek dla dzieci autorstwa Marcina Mortka. Tappi mieszka w Szepczącym Lesie i jest przyjacielem wszystkich jego mieszkańców. Jednym z jego najbliższych kolegów jest jelonek Chichotek. Chichotek ma talent do wplątywania się w różne tarapaty, gdyż najpierw lubi coś zrobić, a potem o tym myśli. Jest on głównym bohaterem niektórych opowiadań zawartych w recenzowanym przeze mnie utworze.

   „Tappi i tajemnica bułeczek Bollego” to zbiór dziesięciu opowiadań, z których każde nie zajmuje więcej niż cztery strony. Tak krótkie utwory są idealne dla przedszkolaka, który nie koniecznie potrafi dłużej skupić uwagę. Każde z opowiadań prezentuje przygodę wikinga i jego przyjaciół, a także jakąś tajemnicę Szepczącego Lasu. Nawiasem mówiąc „tajemnica” jest słowem kluczem dla całego tomiku, gdyż w każdym opowiadań jego bohaterowie rozwikłują jakąś zagadkę i dowiadują się coś nowego o swoim miejscu zamieszkania.

   Mam problem ze wskazaniem, które z opowiadań jest moim ulubionym. Waham się pomiędzy „Chichotek i niezwykła moc Wielkiej Drogi”, „Chichotek i sekret rzeczki Bulgotki” i „Chichotek i podniebne wygłupy”. Jak widać w każdym z tych opowiadań głównym bohaterem jest jest Chichotek, którego porywczy charakter wplątuje go w różne kłopoty. Wyjątek stanowi historyjka „Chichotek i sekret rzeczki Bulgotki”. Jest to bardzo mądra opowieść, w której wspomniany jelonek zachowuje się bardzo dojrzale i z wyczuciem. Rogaty przyjaciel Tappiego bawi się wraz z znajomymi nad rzeką. Wiking urządza konkurs, który polega na tym, że jego młodsi koledzy mają znaleźć jakieś wyjątkowe przedmioty. W trakcie poszukiwań Chichotek dokonuje wyjątkowego odkrycia, mianowicie znajduje siedzibę rzecznych elfów. Istoty te są bardzo tajemnicze i nikt nie zna położenia ich miasteczka. Chichotek rozważnie uszanował prywatność elfów i nie zdradził nikomu (poza Tappim) swojego znaleziska, mimo że to niewątpliwie pozwoliłoby mu wygrać konkurs. Opowiadanie to tłumaczy młodemu czytelnikowi kwestie poświęcenia swojego dobra na rzecz ochrony czyjegoś, a nadto dyskrecji i szacunku do innych. Pozostałe opowiadania również poruszają ważne tematy takie jak: szacunek do przyrody, bezinteresowna pomoc, planowanie swoich działań, szacunek do kolegów oraz przeciwdziałanie agresji. W związku z tym książka „Tappi i tajemnica bułeczek Bollego” oferuje nam rozrywkę i mądre treści.

   Z kolei moja córka polubiła opowiadanie „Tappi i sekret Burzy” za sprawą ilustracji, która ją zaintrygowała.Obrazek ten ukazuje rozmowę głównego bohatera z Burzą. Bajka ta może okazać się przydatna dla rodzin, które zmagają się z lękiem przed burzą, choć przyznaję, że nam nie pomogła.

Co do walorów estetycznych, książka zawiera liczne i kolorowe ilustracje. Są one przyjemne dla oka i osobiście bardziej mi odpowiadają niż wersje czarno-białe. O ulubionym obrazku mojej córki już wspomniałam, ale moim faworytem jest obrazek przedstawiający roziskrzonego Chichotka hasającego po nocnym niebie. Jest to bardzo radosny obrazek, miło kojarzący się z okresem bożonarodzeniowym.

   Warto wspomnieć o tym, że publikacja ma szyte strony, zaś okładka jest twarda. Niewątpliwie podwyższa to jakość wydania i realnie wpływa na jego „żywotność”.

   „Tappi i tajemnica bułeczek Bollego” to kolejny bardzo udany tom przygód przyjaciół z Szumiącego Lasu. Mimo, iż znamy tę krainę co raz lepiej to nadal ona budzi w nas ciekawość. Wydaje się, że stanowi ona niewyczerpane źródło inspiracji dla autora serii, co mnie i córkę bardzo cieszy. Czekamy na nową książkę.

Ocena

10/10

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Zielona Sowa.

Anna Mackiewicz