„Łowca dusz” – Alex Kava

[źródło]

               Myślę, że Alex Kava nie trzeba nikomu przedstawiać. Jej serie książek, których głównymi bohaterami są Maggie O’Dell i Ryder Creed cieszą się niesłabnącą popularnością wśród czytelników thrillerów psychologicznych. Tym razem mam przyjemność Wam przedstawić powieść, której pierwszoplanową postacią jest agentka FBI O’Dell. Niewątpliwie utalentowana i zaangażowana w pracę, zmaga się z demonami z przeszłości: jako dziecko straciła ojca, a jej matka była niewydolną wychowawczo alkoholiczką. Jej ścieżka zawodowa nie należy do łatwych, ani spokojnych – jej zdrowie i życie nie raz było zagrożone. Co do życia prywatnego, O’Dell rozwodzi się z mężem, chociaż robi to bez większego zaangażowania.

                Tym razem Maggie prowadzi dwa śledztwa, które wydają się być ze sobą nie związane. Pierwsze, w sprawie zbiorowego samobójstwa członków sekty i drugie - brutalnego zabójstwa młodej córki senatora. Obie te sprawy prowadzą do jednej osoby – wielebnego Everetta. Kaznodzieja dzięki swojemu urokowi osobistemu zdobywa co raz szersze grono zwolenników. Niestety ta przystojna powierzchowność kryje mroczne wnętrze. O ile jego udział w tym co się stało z członkami sekty wydaje się być oczywisty, to co ze sprawą dziewczyny? Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują na niego. A może jednak jest tylko kozłem ofiarnym?

                Fabułę „Łowcy dusz” śledzimy z perspektywy kilku osób, jednak według mnie najciekawszymi są te dotyczące nastoletniego członka grupy religijnej Justina i zdemoralizowanego fotografa Garrisona. Dzięki Justinowi poznajemy kulisy działania sekt, ale również jego metamorfozę z zapatrzonego w siebie dzieciaka we wrażliwego altruistę. Jego przeciwieństwem jest Garrison, który jest doświadczonym mężczyzną, wyzbytym wszelkich zahamowań, konsekwentnie realizującym swoją misję. Rozdziały mu poświęcone pozwalają zerknąć czytelnikom do świata, w którym w pogoń za sensacją wypiera człowieczeństwo.

                Sama historia jest prowadzona dość żwawo i bez zbędnych przestojów. Niestety jest ona również przewidywalna aż do bólu i pod tym kątem zdecydowanie rozczarowuje. Na pewno to nie jest  literatura wysokich lotów, obfitująca w zgrabne metafory, czy zapadające w pamięć wydarzenia. Jednak jest to czytadełko, które można pochłonąć w jeden wieczór i odczuć przy tym przyjemne napięcie.

                Istotnym elementem tej publikacji jest to, że opowiada ona o licznych aktach nienawiści wobec kobiet. Jest w niej przemoc seksualna, psychiczna i fizyczna. W związku z tym nie jest to lekka lektura pod względem emocjonalnym, aczkolwiek silne żeńskie postaci pojawiające się w powieści sprawiają, że czytelniczki mogą poczuć się bardziej komfortowo.

                Na pewno na plus wypadają postaci takie jak Racine i Justin, gdyż są charakterystyczne, niejednoznaczne i potrafią ewoluować w trakcie powieści. Główna bohaterka nie przekonuje mnie w tej książce, nie ma pazura i ewidentnie ma jakiś kryzys. Spodziewałam się, że trochę nadrobi w trakcie lektury, jednak tak się nie stało. Osoby, które znają Maggie z innych tomów, mogą się czuć lekko zdezorientowane jej postawą. Jeśli dla jakiegoś czytelnika jest to pierwsza powieść z tą bohaterką to polecam dać jej szansę i sięgnąć po inną, gdyż jej postać może nabrać wtedy żywszego kolorytu.

                Podsumowując, „Łowca dusz” na tle serii nie prezentuje się zbyt dobrze. Jednak wątek pokazujący życie członka sekty „od kuchni” jest interesujący, a przedstawione techniki manipulacji mogą być dobrą przestrogą przed osobami, które nimi się posługują i próbują namówić nas do udziału w jakimś przedsięwzięciu, którego szczegółów za bardzo nie znamy

Ocena

7/10

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Harper Collins.

Anna Mackiewicz