"Mądrość wilków" - Elli H. Radinger

„Mądrość wilków" wydawałoby się na pierwszy rzut oka, książką stricte o wilkach, ale tak nie jest, choć wilk to bohater główny tej pozycji. Dlatego też z całym oddaniem, będę rekomendować książkę nawet tym, którzy do wilków nie pałają sympatią, ale mają odwagę krytycznym okiem spojrzeć na siebie i swoje człowieczeństwo.

To oczywiście kwestia zainteresowań i czytelniczych gustów, jednak ta książka prócz fenomenalnej wiedzy o wilkach, kryje w swoim wnętrzu istotne dla człowieka fakty. Jednocześnie rodząc pytanie, czy oby na pewno człowiek to istota wyjątkowa, w sposób uzasadniony wyniesiona na piedestał ziemskich istot? Po tej lekturze można mieć wątpliwości albo mocno uderzyć się w pierś i przyznać do własnej ułomności względem innych gatunków zwierząt.

„Ponadto w trakcie obserwacji dowiedziałam się, że wilk jest wspaniałym mistrzem i nauczycielem, od którego możemy się paru rzeczy w życiu nauczyć”.

"Mądrość wilków” Elli H. Radinger od samego początku wiedzie nas tropem „nie jesteśmy idealni” - gromadząc informacje o wilkach, porównuje je z gatunkiem ludzkim, dając przykłady wielu zależności. Sprowadza czytelnika z drogi ograniczonej stereotypami i zadufania w sobie. Prowokuje tym samym do refleksji i zadawania pytań o istotę i rolę naszej egzystencji.

To sprawia, że autorka wychodzi swoją książką daleko poza schematyczne pozycje przyrodnicze, a wataha niemalże staje się cząstka naszego własnego życia. Ty wszystkie rozdziały, w których opisuje poszczególne, służą nie tylko poszerzaniu wiedzy o życiu i funkcjonowaniu tych zwierząt, ale i do kreowania nowych rozważań i być może zachowań społecznych. Zwłaszcza że wilki nie muszą, ale z powodzeniem mogą stać się źródłem naszych inspiracji. Przekonacie się o tym sami, jeśli tylko sięgniecie po książkę.

Wystarczy zerknąć choćby na rozdział pt. „Tęsknota za domem”, by przekonać się, czym jest prawdziwy patriotyzm. Autorka na podstawie własnych obserwacji jasno daje do zrozumienia, że nie ma drugich takich zwierząt, które tak jak wilki zaciekle bronią swojej ojczyzny i rodziny. Od nich warto uczyć się szacunku do tradycji i własnych korzeni, a przede wszystkim do ludzi starszych. My niestety zbyt często zapominamy o seniorach, spychamy ich na plan dalszy, nie cenimy ich wiedzy i życiowego doświadczenia. To duży błąd, nawet w tak zmieniającym się technologicznie świecie, jak nasz. Być może czytając rozdział „O mądrości wieku”, tak jak i ja poczujecie ten smutek – bo starość kiedyś dopadnie i nas. Aż chciałoby się być wówczas wilkiem, stworzeniem, dla którego najważniejsza jest zawsze rodzina.

Są też mistrzami w komunikacji, a wydawałoby się, że to ludzki język potrafi wszystko. Tymczasem bogate słownictwo, środki stylistyczne i cała masa współczesnej elektroniki niewiele tak naprawdę znaczą. Wilki świetnie radzą sobie i bez tego. Wśród nich nie ma nawet mowy o niedomówieniach, złych interpretacjach, nieścisłościach i złym pojmowaniu stanu rzeczy. One nie posługują się różnymi językami – mówią tylko ciałem; oczami, uszami, pyskiem, ogonem, znaczą teren i wyją. To wystarczy, by mowa była kompleksowa. My niestety wciąż mamy z tym kłopot. Może więc czas najwyższy spojrzeć na wilczą watahę z pokorą.

Poszczególne rozdziały są niczym odcinki serialu przyrodniczego, których wcale nie trzeba czytać w kolejności, ani od deski do deski. Dzięki temu książka staje się jeszcze bardziej atrakcyjna. Z powodzeniem można serfować po niej, szukając wątków, na które akurat mamy ochotę. Z książki dowiecie się też m.in., co łączy kobiety i wilki, o tym, jak magia wilków może nas uleczyć, jak przetrwać trudne czasy i jak być idealnym zespołem. To tylko niewielka część wszystkich zagadnień, jakie dane jest nam znaleźć w tej naprawdę fantastycznej książce, napisanej przez prawdziwego pasjonata tematu. Do tego lekka w odbiorze, przekonująca do swoich racji i niezwykle obrazowa jest lekturą, którą z przyjemnością mogą wszystkim polecić.

„Można podjąć tę teorię lub nie, faktem jest jednak, ze żaden inny gatunek zwierzęcia nie jest tak podobny pod względem społecznym do człowieka, jak wilk”.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca

Ocena 9/10 

Edyta Sztylc